گلبرگی از زندگی انسان !

¤ صبح ها
وقتی بیشتر مردم خوابیده اند ...
من می دوم .
شاید برای سلامتی ...
شاید برای اینکه خوابم نمی برد ...

اما به هر حال من می دوم ...
میان کوچه هایی که گهگاهی رفتگری را می شود دید
که دور از چشم مردم ... رد پای مردم را پاک می کند ...

گاهی هم آدمهایی که روی کارتن خوابیده اند
و برای محافظت از سلامتیشان یک تکه پلاستیک روی خود کشیده اند ...
میبینم ...
نمیدانم این تکه پلاستیک را از کجا آورده اند !

¤‌ و من فقط می دویدم / میان همه ی اینهایی که می بینم ... فقط میدوم
و آنقدر می دوم که دیگر چیزی برای دیدن نمانده باشد ...
...
شنیده ام  محله ای هست ...
که وقتی پا در آن می گذاری همه چیز طور دیگریست
منطقه ای آزاد !
مثل کیش ... قشم ... چابهار ...
ولی ...
سوغاتی ندارد ... برای خریدن و جایی ندارد برای دیدن ...
شنیده ام میوه فروش اینجا میوه هایش را شبها از میان میوه های پوسیده ی مغازه ها گلچین کرده ...
و همه چیز اینجا ارزان است (همه ی چیزهایی که در این محله هست ) !

من هیچ وقت پایم را در این محله نگذاشته ام ...

...

¤ ‌ادامه دارد ...

پ.ن : و ما فقط میدویم ! / ولی جاهایی هست که از پنجره ی اتاق خانه هایمان پیدا نیست .