زیبایی و غرور

خداوند فرشته زیبایی را آفرید ... در آن دمید و او جان گرفت ... ملائک از این همه زیبایی به وجد آمده بودند و خیره به او مینگریستند .. حتی خدا هم از اینهمه زیبایی لذت برد و گفت :
«تبارک الله احسن الخالقین»
خداوند به فرشته فرمود تو زن هستی و همدم «آدم» در فراز زندگی
به فرمان خدا جبرایل زن را به بهشت نزد آدم برد
زن با غرور از اینهمه زیبایی که مالک آن شده بود  به «آدم» نگریست
آدم با یک نگاه اسیر زیبایی او شد و خدا را از یاد برد
خداوند آدم و زن را به زمین تبعید کرد
آدم با ندامت به خدا گفت:
«خدایا :زیبایی لایق پرستش است و همانا تو زیباترینی»
و خداوند آنقدر مهربان بود که زمین را با درختان و آبها و گلها آراست