چیزها دیدم در روی زمین:
کودکی دیدم ماه را بو می کرد
قفسی بی در دیدم که در آن روشنی پرپر میزد
....
مسجدی دور از آب
قاطری دیدم بارش (انشا)
اشتری دیدم بارش سبد خالی (پند و امثال)
....
من قطاری دیدم فقه میبرد و چه سنگین میرفت
من قطاری دیدم سیاست میبرد (و چه خالی میرفت)
....
(به یاد سهراب سپهری)
............................................
چه سخت است از عشق سخن گفتن
و از لحظه ای که عاشق شدم
واز زیبایی عشق گفتن
و دوباره حرفهایت را
در تنهایی زمزمه کردن
و گریستن
به اندازه باران شب خداحافظی
کاش دروغ باشد آنچه تو به من گفتی
و آنچه من با چشمان گریانم دیدم
و دگر هیچ نگفتم و صدای لرزانم را
از تو پنهان کردم تا مبادا
غصه هایم را بفهمی
و غمگین شوی
چون دوستت داشتم
اما تو
باز هم مرا راندی
مرا با آنهمه غمی که داشتم
و گل یاسی که به تو داده بودم را به آب انداختی
آب هم آن را به دریا برد
تا غروب آفتاب را روی امواج ببیند
کاش میدانستی
من هم غروب دارم
و گویا
تو می خواهی آن را ببینی
اما من
باز هم دوستت دارم
سلام
نمی دونم بعضیا از عشق چی می فهمن
چرا بعضیا فکر میکنن عشق فقط برای زن گرفتنه!!!
نمی دونم چرا بعضیا فکر میکنن همه عاشقا تو یه لحظه از روی هوا و هوس و... به یه نفر یا یه چیز دلبستن و اصلا عشق رو مسخره می کنن
غافل از اینکه هیچ چیز تو زندگی بدون عشق ارزش نداره.
حتی اگه عاشق خدا نباشی هیچکدوم از حرکاتی که مثلا برای رضای خدا انجام میدی و اسمشو عبادت میذاری مفت نمی ارزه
تو این چند سالی که زندگی کردم یاد گرفتم که عشق و علاقه و دوست داشتن
همه جا مهمه
پس بیایید همیشه عاشق باشیم
عاشق خانواده ..عاشق همسر ..عاشق بچه ها .. عاشق مردم ... عاشق طبیعت و حتی عاشق شغلمون باشیم تا زندگی زیبا شود
باید بدانیم:
هگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
......
شود آسان ز عشق کاری چند که بود نزد عقل بس دشوار
.:: موفق باشید::.
سلام
این تیکه رو از توی نوشته هام براتون مینویسم
«...بابا به کی بگم؟! چرا آدما که بزرگ میشن تمام زیبایی های کودکی رو از یاد میبرن.
زیبایی لحظه هایی رو که توی بغل پدر بودیم.. زیبایی لحظه هایی که مادر برامون
قصه تعریف میکرد؟!
و زیبایی لحظه هایی که با بزرگتر ها شوخی می کردیم ولی آنها تنبیهمان میکردن
و ما میرفتیم گوشه ای و گریه میکردیم...
آیا زیبایی ها هم با زمان میگذرند و کهنه میشوند؟؟
یا آنها هم مرگ دارند
مثل گل؟!..
(.......)
من دوست ندارم همرنگ این جماعت باشم
جماعتی که رونشنفکران برای دیده شدن باید بمیرند!!
وقتی مردند حتی چرک نویسهاشون هم به عنوان یادگار یا چه میدونم..به
عنوان اثر ادبی ثبت میکنن»
امیدوارم شما هم با من هم عقیده باشید
هگز کسی را دوست نداشته باش مگر اینکه او هم دوستت بدارد
ـ اگر کسی را دوست داری هر طور شده به او بگو دوستت دارم
- هیچ وقت خجالت نکش چون از تو پیشی خواهند گرفت
- اگر واقعا فرزندانتان را دوست دارید با زبان این را به آنان بگویید
- از گفتن ((دوستت دارم))نهراس
ـ کسی که نمیداند دوستش داری ..دوستت نخواهد داشت(به جز والدین!!)
- هیچگاه فرصت ابراز علاقه به دیگری را از دست نده
و
....
در ضمن:
((برای کسی بمیر که حداقل برات تب کنه))
...
این حرفها رو جدی بگیرید
.::موفق باشید::.