الهم عجل لولیک الفرج

دل تنگ هستم / وقتی درب طلایی خانه اش را می گشودند
چشمانم را بستم !
عظمتی که بر گردش طواف می کنیم و به سمتش نماز میبریم /
خانه ایست تهی / پر از پیچیدگی یا سادگی و روانی ؟! / که ره گم نشود !

و او فقط با زبان خودش / زبان دل های خواب آلود ما حرف می زند
راه را نشان میدهد /
و عشقی که به ما بخشیده را میان همه ی این صف ها
مساواتش را عینیت می بخشد که اگر نمی فهمیم / ببینیم

.

.

.

چه سرزمینیست برای فهمیدن .

که مقصر تمام تقصیرها
خود خودمان هستیم

.